19/10 και ώρα επτά το απόγευμα και ξεκινάμε για
το πολυαναμενόμενο live των Accept στην πόλη μας. Κίνηση στους δρόμους, αλλά η έγκαιρη αναχώρηση μας, μας επέτρεψε
να είμαστε από τους πρώτους παρευρισκόμενους στον πολυχώρο του μύλου.
Για να μην τα πολυλογώ λοιπόν ο κόσμος
άρχισε να μαζεύεται, τα sound check έχουνε προ πολλού ολοκληρωθεί και
φτάνει η στιγμή για την επιστροφή των Sarissa στην σκηνη. Αποτελούνε μια από τις παλαιότερες
Ελληνικές μπάντες του χώρου και πολλοί γνώστες της μουσικής τους, τους έχουνε
αγαπήσει όλα αυτά τα χρόνια. Αν δεν με γελάει η μνήμη μου, το live αυτό σηματοδοτεί την επιστροφή τους
μετά από εννιά περίπου χρόνια, αν και με ανανεωμένο lineup ." Επιστρέψαμε και αυτή την
φορά για να μείνουμε" φωνάζει ο τραγουδιστής τους Γιώργος Σημεωνίδης, και
αυτό ακριβώς φάνηκε από την απόδοσή τους. Νοιώθανε σαν το σπίτι τους πάνω στο stage αφού η εμπειρία παλαιότερων live βαραίνει τις πλάτες τους. Το setlist τους περιείχε πολλά από τα παλιά τους
κομμάτια καθώς και ένα καινούργιο (Into the Night). Αποχώρησαν με διάθεση να ξαναεμφανιστούν σύντομα.
Setlist
War for Peace
Macedonian Army
Immortal Souls
Thunder
Masters of Sins
Marathon
Into the Night
Η ώρα λίγο πριν τις έντεκα. Ο
χώρος του Principal γεμάτος από κόσμο που φώναζε
συνθηματικά το όνομά τους. Δεν νομίζω ότι χρειάζονται συστάσεις σε αυτό το
σημείο. Τι να πει κανείς εξάλλου για τους Accept. Όλοι γνωρίζουμε πλέον το μεγαλείο και την
προσφορά τους στην Metal σκηνή όλες αυτές τις δεκαετίες. Το συγκρότημα έχει να εμφανιστεί στην
πόλη μας από το 1994 κάνοντας μας να καταλήξουμε στο συμπέρασμα ότι το μεγαλύτερο
μέρος του κοινού, όντας νεώτερο θα είχε για πρώτη φορά την ευκαιρία να δει τους
γερμανούς metalhead επί της σκηνής. Αυτή την φορά όμως χωρίς τον Udo Drirkschneider στα φωνητικά.
Τα φώτα σβήνουν, ακούγεται το intro και οι Accept ξεχύνονται με φόρα στο stage κάνοντας μας να παραληρούμε. Τα πρώτα
κομμάτια που ακούστηκαν (Hung, drawn and quartened, Hellfire) ήταν από τους δυο τελευταίους πολύ επιτυχημένους
κατά την άποψή μου δίσκους. Ναι, είναι
γεγονός ότι ακούστηκαν πολλά νέα κομμάτια, κάτι που δεν χάλασε ούτε στο
ελάχιστο τους περισσότερους από εμάς αφού η επιτυχία που σημείωσαν το Blood of The Nations και το Stalingrad , δείχνουνε ότι οι Accept συνεχίζουνε ακάθεκτοι στα χνάρια
των παλαιότερων δεκαετιών τους. Τα τραγούδια διαδέχονταν το ένα το άλλο χωρίς
μεγάλες παύσεις στο ενδιάμεσο. Η μπάντα είχε έρθει για να παίξει και δεν
αναλωνόταν σε πολυλογίες. 
Άψογος επαγγελματισμός δεξιοτεχνία και
παρουσιαστικό είναι μερικά από τα σχόλια που θα έκανα. Δεν χρειάζονταν λόγια
για να μας ξεσηκώσουνε, επικοινωνούσανε με τις κινήσεις και το βλέμμα τους. Άλλο
ένα χαρακτηριστικό της σκηνικής τους εμπειρίας. Την παράσταση όμως θα έλεγα ότι
έκλεψε ο Wolf Hoffman με κορύφωση το κιθαριστικό σόλο
νουμερό του. Ο Mark Tornillo δεν είχε να ζηλέψει τίποτα
από τον Udo καθώς
πατούσε στην ίδια χροιά, καταφέρνοντας να διατηρήσει ατόφια την ταυτότητα των Γερμανών.
Ο ήχος με μια λέξη καλός. Ο κόσμος "χτυπιόταν" και τραγουδούσε παθιασμένα
μεταφέροντας ανάλογη διάθεση και στο συγκρότημα. Δεν χρείαζεται να αναφέρω την ατμόσφαιρα που επικρατούσε σε καθένα από τα
κλασσικά κομμάτια τους (πχ Restless and Wild, Neon nights, Fast As Shark, Princess of The Dawn, Metal Heart και ΠΟΛΛΑ άλλα). Το τελείωμα; Μα με
το Balls to The Wall φυσικά. Το κερασάκι στην τούρτα.
Φύγαμε από τον χώρο απόλυτα ευχαριστημένοι με
αυτό που είδαμε και πεπεισμένοι ότι θα τους ξαναδούμε λίαν συντόμως. Μια ακόμα Metal βραδιά που θα μου μείνει χαραγμένη
για πολλά χρόνια.
Setlist
Hung, Drawn and
Quartered
Hellfire
Restless and Wild
Losers and Winners
Stalingrad
Breaker
Bucket Full of Hate
Monsterman
Shadow Soldiers
Neon Nights
Bulletproof
Aiming High
Princess of The Dawn
Up to The Limit
No Shelter
Pandemic
Fast as A Shark
Encore
Metal Heart
Teutonic Terror
Balls to The Wall
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου